εναργής

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός      
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική ο εναργής η εναργής το εναργές
      γενική του εναργούς* της εναργούς του εναργούς
    αιτιατική τον εναργή την εναργή το εναργές
     κλητική εναργή(ς) εναργής εναργές
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική οι εναργείς οι εναργείς τα εναργή
      γενική των εναργών των εναργών των εναργών
    αιτιατική τους εναργείς τις εναργείς τα εναργή
     κλητική εναργείς εναργείς εναργή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

εναργής < αρχαία ελληνική ἐναργής < ἐν- + -αργής (< ἀργός = αστραφτερός / λευκός)

Προφορά
ΔΦΑ : /e.naɾˈʝis/
τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐ναρ‐γής

Επίθετο

εναργής, -ής, -ές

  1. που φαίνεται με ευκρίνεια και διαύγεια
    ※  Όλ’ αυτά ήρθαν στη μνήμη μου ζωντανά, εναργή, σα να ήσαν μόλις χτεσινά. (Μ. Καραγάτσης, Ο κίτρινος φάκελος)
    ≈ συνώνυμα: διαυγής, ευκρινής
    ≠ αντώνυμα: δυσδιάκριτος
  2. (μεταφορικά) που μπορεί εύκολα να κατανοηθεί
    ≈ συνώνυμα: κατανοητός, σαφής
    ≠ αντώνυμα: ασαφής, δυσνόητος

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    εναργής
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.