διάζευξη

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η διάζευξη οι διαζεύξεις
      γενική της διάζευξης* των διαζεύξεων
    αιτιατική τη διάζευξη τις διαζεύξεις
     κλητική διάζευξη διαζεύξεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, διαζεύξεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διάζευξη < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική διάζευξις (χώρισμα) < διαζεύγνυμι, διά-ζευγ- + -σις > -ξις > -ξη

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈði̯a.zef.ksi/
τυπογραφικός συλλαβισμός : δι‐ά‐ζευ‐ξη

Ουσιαστικό

διάζευξη θηλυκό

  1. ο χωρισμός και η διάλυση μιας ένωσης ή ενός γάμου
  2. σχήμα λόγου με το οποίο παρατίθενται δύο διαφορετικές επιλογές και που η υιοθέτηση της μίας συνεπάγεται τον μερικό ή ολικό αποκλεισμό της άλλης
  3. (λογική), (στον προτασιακό λογισμό) συνήθως αναφέρεται στην μη αποκλειστική διάζευξη[1]
    Δείτε επίσης: λογική διάζευξη στην Βικιπαίδεια
  4. (λογική) η σύνθετη λογική πρόταση (διαζευκτική πρόταση) που προκύπτει από το συνδυασμό δύο προτάσεων με τον λογικό τελεστή ∨[2]

Αντώνυμα

Υπώνυμα

(λογική)

Συγγενικά

→ και δείτε τις λέξεις διά και ζεύω

Μεταφράσεις
    χωρισμός

Αναφορές
  1. 1.10 Προτασιακός Λογισμός. Πρόσβαση 2020-02-23
  2. Λογική: Θεωρία και Πρακτική - Βιβλίο Μαθητή, σελ. 49-53, Γ' ΤΑΞΗ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ. Πρόσβαση 2020-02-26

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.