αποψίλωση

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η αποψίλωση οι αποψιλώσεις
      γενική της αποψίλωσης* των αποψιλώσεων
    αιτιατική την αποψίλωση τις αποψιλώσεις
     κλητική αποψίλωση αποψιλώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αποψιλώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αποψίλωση < (ελληνιστική κοινή) ἀποψίλωσις < αρχαία ελληνική ἀποψιλόω/ἀποψιλῶ < ἀπό + ψιλός

Ουσιαστικό

αποψίλωση θηλυκό

  1. το κόψιμο, το κάψιμο και γενικότερα η αφαίρεση ή η αραίωση των δέντρων ή της βλάστησης μιας περιοχής
    ≈ συνώνυμα: απερήμωση, απογύμνωση, αποδάσωση, αποδένδρωση, αποφαλάκρωση, αποχέρσωση, εκδάσωση, ερήμωση, (αργκό) τσάπινγκ, υλοτόμηση
    ≠ αντώνυμα: αναδάσωση, δάσωση, δενδροφύτευση
  2. αποτρίχωση
  3. (μεταφορικά) η αφαίρεση απογύμνωση ή η απώλεια δικαιωμάτων ή αρμοδιοτήτων

Σημειώσεις
  • η λέξη λανθασμένα ανεφέρεται ενίοτε ως *αποψύλωση (sic)

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    αποψίλωση
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.