αγενής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	αγενής	η	αγενής	το	αγενές
γενική	του	αγενούς*	της	αγενούς	του	αγενούς
αιτιατική	τον	αγενή	την	αγενή	το	αγενές
κλητική		αγενή(ς)		αγενής		αγενές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	αγενείς	οι	αγενείς	τα	αγενή
γενική	των	αγενών	των	αγενών	των	αγενών
αιτιατική	τους	αγενείς	τις	αγενείς	τα	αγενή
κλητική		αγενείς		αγενείς		αγενή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

αγενής < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀγενής (χωρίς ευγενική καταγωγή), σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική ignoble.[1]) Συγχρονικά αναλύεται σε α- στερητικό + -γενής

ΔΦΑ : /a.ʝeˈnis/

αγενής, -ής, -ές

που δεν φέρεται με ευγένεια, με καλούς τρόπους, αλλά είναι επιθετικός, απότομος ή προσβλητικός ή ακόμα και χυδαίος
↪ Είναι τόσο αγενής, που δε λέει ούτε καλημέρα.

αγενής

αγενής - Γεωργακάς, Δημήτριος. A Modern Greek-English Dictionary [Ελληνοαγγλικό λεξικό] (μόνο το γράμμα α) - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.