ἀγενής

Αρχαία ελληνικά (grc)
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ἀγενεσ-
ονομαστική ὁ/ἡ ἀγενής τὸ ἀγενές
      γενική τοῦ/τῆς ἀγενοῦς τοῦ ἀγενοῦς
      δοτική τῷ/τῇ ἀγενεῖ τῷ ἀγενεῖ
    αιτιατική τὸν/τὴν ἀγενῆ τὸ ἀγενές
     κλητική ὦ! ἀγενές ἀγενές
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ ἀγενεῖς τὰ ἀγενῆ
      γενική τῶν ἀγενῶν τῶν ἀγενῶν
      δοτική τοῖς/ταῖς ἀγενέσῐ(ν) τοῖς ἀγενέσῐ(ν)
    αιτιατική τοὺς/τὰς ἀγενεῖς τὰ ἀγενῆ
     κλητική ὦ! ἀγενεῖς ἀγενῆ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ ἀγενεῖ τὼ ἀγενεῖ
      γεν-δοτ τοῖν ἀγενοῖν τοῖν ἀγενοῖν
3η κλίση, Κατηγορία 'συνεχής' όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἀγενής < ἀ- (στερητικό) + -γενής

Επίθετο

ἀγενής, -ής, -ές

  1. που δεν γεννήθηκε, αγέννητος, που δεν έγινε, ο μη γενόμενος
  2. ο άσημος, ασήμαντης, ταπεινής καταγωγής

Συνώνυμα
  • ἀγεννής
  • ἀγέννητος

Παράγωγα
  • ἀγένεια

(Χρειάζεται επεξεργασία)

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.