-έσα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	-έσα	οι	-έσες
γενική	της	-έσας	των	(-εσών)
αιτιατική	τη(ν)	-έσα	τις	-έσες
κλητική		-έσα		-έσες
Κατηγορία όπως «νότα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

-έσα < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική -έσα, τύπος του -έσσα < ιταλική -essa λατινική -issa αρχαία ελληνική -ισσα

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈe.sa/

τυπογραφικός συλλαβισμός : -έ‐σα

Επίθημα

-έσα θηλυκό

επίθημα για το σχηματισμό θηλυκών ουσιαστικών από αρσενικά που δηλώνουν
1. τίτλο ευγενείας
  κόντες > κοντέσα
2. (λαϊκότροπο) επάγγελμα
  γιατρός > γιατρέσα
  
  ≈ συνώνυμα: -ισσα
3. (προφορικό, σκωπτικό) επάγγελμα ή τη σύζυγο κάποιου μ' αυτό το επάγγελμα
  δήμαρχος > δημαρχέσα

Παράγωγα

Νεοελληνικές λέξεις με επίθημα -έσα στο Βικιλεξικό

-εσσα (κατάληξη θηλυκών επιθέτων)

Μεταφράσεις

καταλήξεις θηλυκών από το issa, -ισσα

αγγλικά : -ess ^(en)
γαλλικά : -esse ^(fr)

Πηγές

-έσα - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

-έσα (αντιδάνειο): τύπος του -έσσα < ιταλική -essa < λατινική -issa αρχαία ελληνική -ισσα

Επίθημα

-έσα ή -έσσα θηλυκό

άλλη γραφή του -έσσα: κατάληξη ή επίθημα για το σχηματισμό θηλυκών ουσιαστικών από αρσενικά, που δηλώνουν τίτλο ευγενείας ή ευγενική καταγωγή, για αρχόντισσα γυναίκα
κουρτέσης > κουρτέσα με κατάληξη -έσα

δούξ, δούκας > δουκέσσα

Παράγωγα

Μεσαιωνικές ελληνικές λέξεις με επίθημα -έσα στο Βικιλεξικό
Μεσαιωνικές ελληνικές λέξεις με επίθημα -έσσα στο Βικιλεξικό

Πηγές

-έσα - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.