κατάληξη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κατάληξη	οι	καταλήξεις
γενική	της	κατάληξης*	των	καταλήξεων
αιτιατική	την	κατάληξη	τις	καταλήξεις
κλητική		κατάληξη		καταλήξεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, καταλήξεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κατάληξη < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

κατάληξη θηλυκό

το αποτέλεσμα του καταλήγω
1. αποτέλεσμα
2. τέλος σε κάτι, τέρμα
3. (γραμματική, γλωσσολογία, για γλώσσες με κλίση) το μεταβλητό τελείωμα λέξης [1][2]
  → δείτε και τη λέξη επίθημα
4. (μεταφορικά) θάνατος

Μεταφράσεις

τελείωμα, τέλος μιας κατάστασης

αγγλικά : termination ^(en)
γαλλικά : terminaison ^(fr), conclusion ^(fr), terme ^(fr), aboutissement ^(fr)
γερμανικά : Ausgang ^(de), Ende ^(de)

γλωσσολογικός όρος

Αναφορές

κατάληξη - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.