ἀφρός

ἀφρός < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική ἀφρός

• Δε σχετίζονται ετυμολογικά, το ἀλαφρός, το ἀφροδίσιος.

ἀφρός αρσενικό

1. ο αφρός
   1. (ιδίως) των κυμάτων της θάλασσας
   2. του στόματος, οι φυσαλίδες του σάλιου
   3. (για αρρώστια) έκκριση υγρού
2. ο διχλωριούχος άργυρος

• ἀφρο- Μεσαιωνικές ελληνικές λέξεις με πρόθημα ἀφρο- στο Βικιλεξικό
  • ἀφρακεράμιδα
  • ἀφροκοπῶ
  • ἀφρόνιτρον

και

• σελ.397 Τόμος 3 - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.
• αφρός -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].

ἀφρός < αβέβαιης ετυμολογίας. Δε μοιάζει να συνδέεται με το ὄμβρος και τη σανσκριτική अभ्र (abhrá) λόγω της απόστασης των σημασιών. Πιθανόν να συνδέεται με συνώνυμο στην αρμενική pʿrpʿur[1] < λυκιακή փրփուր (pʿrpʿur) < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *pher-.[2]

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇒ μεσαιωνικά ελληνικά: ἀφρός ⇒ νέα ελληνικά: αφρός

• Δε σχετίζονται ετυμολογικά, το ἐλαφρός, το Ἀφροδίτα, Ἀφροδίσιος.

ἀφρός, -ού αρσενικό

1. ο αφρός, (για ανθρώπους ή ζώα) ο αφρός στο στόμα
2. συνώνυμο του ἀφρόνιτρον (ἀφρὸς νίτρου )
3. συνώνυμο του ἀφύη (είδος μικρού ψαριού)

• ἀφρὸς αἵματος (το σπέρμα)
• ἀφρὸς νίτρου

• ἀφρο- Αρχαίες ελληνικές λέξεις με πρόθημα ἀφρο- στο Βικιλεξικό

και

Δε σχετίζονται τα ἀφροδισ-, ἀφροδιτ- → δείτε τη λέξη Ἀφροδίτα

• ἀφρός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀφρός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.