ἐξηφρισμένος
Αρχαία ελληνικά (grc)
Ετυμολογία
- ἐξηφρισμένος (ελληνιστική κοινή): μετοχή παρακειμένου για την αρχαία ελληνική ἐξαφρίζομαι (ελληνιστικός ενεργητικός τύπος: *ἐξαφρίζω)
Μετοχή
ἐξηφρισμένος, -η, -ον (μετοχή μεσοπαθητικού παρακειμένου) (ελληνιστική κοινή)
- μετοχή παρακειμένου του μεσοπαθητικού ρήματος ἐξαφρίζομαι
- ↪ τὸ ἐξηφρισμένον [μέλι] (στον Διοσκουρίδη Dsc. 2.82.3)
Κλίση
| ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός | ||||||
| γένη → | αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | |||
| ↓ πτώσεις | ενικός | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ὁ | ἐξηφρισμένος | ἡ | ἐξηφρισμένη | τὸ | ἐξηφρισμένον |
| γενική | τοῦ | ἐξηφρισμένου | τῆς | ἐξηφρισμένης | τοῦ | ἐξηφρισμένου |
| δοτική | τῷ | ἐξηφρισμένῳ | τῇ | ἐξηφρισμένῃ | τῷ | ἐξηφρισμένῳ |
| αιτιατική | τὸν | ἐξηφρισμένον | τὴν | ἐξηφρισμένην | τὸ | ἐξηφρισμένον |
| κλητική ὦ! | ἐξηφρισμένε | ἐξηφρισμένη | ἐξηφρισμένον | |||
| ↓ πτώσεις | πληθυντικός | |||||
| ονομαστική | οἱ | ἐξηφρισμένοι | αἱ | ἐξηφρισμέναι | τὰ | ἐξηφρισμένᾰ |
| γενική | τῶν | ἐξηφρισμένων | τῶν | ἐξηφρισμένων | τῶν | ἐξηφρισμένων |
| δοτική | τοῖς | ἐξηφρισμένοις | ταῖς | ἐξηφρισμέναις | τοῖς | ἐξηφρισμένοις |
| αιτιατική | τοὺς | ἐξηφρισμένους | τὰς | ἐξηφρισμένᾱς | τὰ | ἐξηφρισμένᾰ |
| κλητική ὦ! | ἐξηφρισμένοι | ἐξηφρισμέναι | ἐξηφρισμένᾰ | |||
| δυϊκός | ||||||
| ονομ-αιτ-κλ | τὼ | ἐξηφρισμένω | τὼ | ἐξηφρισμένᾱ | τὼ | ἐξηφρισμένω |
| γεν-δοτ | τοῖν | ἐξηφρισμένοιν | τοῖν | ἐξηφρισμέναιν | τοῖν | ἐξηφρισμένοιν |
| 2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λελυμένος' όπως «λελυμένος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές | ||||||
Πηγές
- ἐξαφρίζω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.