έκκριση

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η έκκριση οι εκκρίσεις
      γενική της έκκρισης* των εκκρίσεων
    αιτιατική την έκκριση τις εκκρίσεις
     κλητική έκκριση εκκρίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, εκκρίσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

έκκριση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἔκκρι(σις) + -ση < ἐκκρίνω < ἐκ + κρίνω

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈe.kɾi.si/
τυπογραφικός συλλαβισμός : έκ‐κρι‐ση

Ουσιαστικό

έκκριση θηλυκό

  1. η ενέργεια του εκκρίνω
    ≈ συνώνυμα: έκκριμα, απέκκριση
  2. το αποτέλεσμα του εκκρίνω
    ≈ συνώνυμα: έκκριμα

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    έκκριση
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.