χρονολογία

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η χρονολογία οι χρονολογίες
      γενική της χρονολογίας των χρονολογιών
    αιτιατική τη χρονολογία τις χρονολογίες
     κλητική χρονολογία χρονολογίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χρονολογία < (διαχρονικό δάνειο) μεσαιωνική ελληνική χρονολογία (λέξη του 8ου-9ου αιώνα)[1] & λόγιο ενδογενές δάνειο: απόδοση για τη γαλλική chronologie.[2]. Μορφολογικά αναλύεται σε χρονο- + -λογία

Προφορά
ΔΦΑ : /xɾo.no.loˈʝi.a/
τυπογραφικός συλλαβισμός : χρο‐νο‐λο‐γί‐α

Ουσιαστικό

χρονολογία θηλυκό

  1. ο προσδιορισμός ενός γεγονότος στο χρόνο με βάση μια κοινά αποδεκτή σε ένα έθνος αρχή μέτρησης του χρόνου
    ≈ συνώνυμα: χρονολόγηση
  2. ο προσδιορισμός του έτους όπου συμβαίνει ένα γεγονός
  3. επιστημονικός κλάδος που μελετά τον τρόπο διαίρεσης του χρόνου

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    χρονολογία

Αναφορές
  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
  2. χρονολογία - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.