ορεκτικός

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός      
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική ο ορεκτικός η ορεκτική το ορεκτικό
      γενική του ορεκτικού της ορεκτικής του ορεκτικού
    αιτιατική τον ορεκτικό την ορεκτική το ορεκτικό
     κλητική ορεκτικέ ορεκτική ορεκτικό
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική οι ορεκτικοί οι ορεκτικές τα ορεκτικά
      γενική των ορεκτικών των ορεκτικών των ορεκτικών
    αιτιατική τους ορεκτικούς τις ορεκτικές τα ορεκτικά
     κλητική ορεκτικοί ορεκτικές ορεκτικά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ορεκτικός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ὀρεκτικός < ὀρέγω

Προφορά
ΔΦΑ : /o.ɾe.ktiˈkos/
τυπογραφικός συλλαβισμός : ο‐ρε‐κτι‐κός

Επίθετο

ορεκτικός, -ή, -ό

  1. που προκαλεί την επιθυμία για (το κανονικό) φαγητό (που έπεται), που ανοίγει την όρεξη
  2. (ουσιαστικοποιημένο) ορεκτικό
  3. (σπάνιο) που συμβάλλει στην καταπολέμηση της ανορεξίας

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    που ανοίγει την όρεξη
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.