κυλάω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

κυλάω < κυλ(ώ) + -άω < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική κυλῶ < αρχαία ελληνική κυλίω με βάση το συνοπτικό θέμα κυλισ- [1] με απώτατη αρχή την πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *kʷel-

Προφορά

ΔΦΑ : /ciˈla.o/
τυπογραφικός συλλαβισμός: κυλάω

Ρήμα

κυλάω/κυλώ, αόρ.: κύλησα, παθ.φωνή: κυλιέμαι, π.αόρ.: κυλίστηκα, μτχ.π.π.: κυλισμένος

  1. (αμετάβατο) κινούμαι ομαλά πάνω σε μια διαδρομή εκτελώντας περιστροφική κίνηση
    καθώς οι τροχοί του αυτοκινήτου αρχίζουν να περιστρέφονται, η τριβή με την επιφάνεια του δρόμου κάνει το αυτοκίνητο να κυλήσει προς τα εμπρός
     συνώνυμα: τσουλώ, ρολάρω
  2. (αμετάβατο, για υγρά) κινούμαι ομαλά από ένα υψηλότερο σημείο προς ένα χαμηλότερο, ρέω
    τα δάκρυα κυλούσαν από τα μάτια του
    το ποτάμι κυλάει
  3. (αμετάβατο, μεταφορικά, για το χρόνο) περνώ
    τα χρόνια κυλούν
  4. (μεταβατικό) κάνω κάτι να κυλήσει
  •   Έπαιρνε μεγάλες πέτρες και τις κύλαγε στο γκρεμό αφηρημένα, προσπαθώντας ν' ακούσει το θόρυβο που θα 'καναν πέφτοντας στη θάλασσα. (Σωτήρης Πατατζής Νεράιδα του βυθού [διήγημα]
  1.  δείτε και το παθητικό κυλιέμαι

Συγγενικά

από το κυλίω [2]

και από την πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα **kʷel-

Κλίση

Παθητική φωνή: λείπει η κλίση

Μεταφράσεις

Αναφορές

  1. κυλάω - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
  2. λήγουν σε -κυλίω - Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.