κηδεία

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η κηδεία οι κηδείες
      γενική της κηδείας των κηδειών
    αιτιατική την κηδεία τις κηδείες
     κλητική κηδεία κηδείες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κηδεία < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή κηδεία < αρχαία ελληνική κηδεία < κηδεύω < κῆδος (φροντίδα)

Προφορά
ΔΦΑ : /ciˈði.a/
τυπογραφικός συλλαβισμός : κη‐δεί‐α

Ουσιαστικό

κηδεία θηλυκό

  1. η θρησκευτική ή πολιτική τελετή που συνοδεύει την ταφή ενός νεκρού
    άλλες μορφές: κήδευση
    ≈ συνώνυμα: εξόδιος, εξόδιο, ξόδι
  2. (μεταφορικά, οικείο, μειωτικό) χαρακτηρισμός για βαρετό ή αποτυχημένο πρόσωπο ή κατάσταση

Συγγενικά

Σύνθετα
  • κηδειόσημο
  • κηδειόχαρτο

Μεταφράσεις
    κηδεία


Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ κηδείᾱ αἱ κηδεῖαι
      γενική τῆς κηδείᾱς τῶν κηδειῶν
      δοτική τῇ κηδείᾳ ταῖς κηδείαις
    αιτιατική τὴν κηδείᾱν τὰς κηδείᾱς
     κλητική ὦ! κηδείᾱ κηδεῖαι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  κηδείᾱ
γεν-δοτ τοῖν  κηδείαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'χώρα' όπως «χώρα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κηδεία < κηδ(εύω) + -εία

Ουσιαστικό

κηδεία θηλυκό

  1. συγγένεια από γάμο
  2. κηδεία

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.