κῆδος

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
κηδεσ-
ονομαστική τὸ κῆδος τὰ κήδη - κήδεᾰ
      γενική τοῦ κήδους - κήδεος τῶν κηδῶν - κηδέων
      δοτική τῷ κήδει - κήδεῐ̈ τοῖς κήδεσῐ(ν)
    αιτιατική τὸ κῆδος τὰ κήδη - κήδεα
     κλητική ὦ! κῆδος κήδη - κήδεα
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  κήδει - κήδεε
γεν-δοτ τοῖν  κηδοῖν - κηδέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'βέλος' όπως «σκεῦος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κῆδος < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

κῆδος ουδέτερο

  1. η φροντίδα
  2. η αγωνία, η θλίψη
  3. (ειδικότερα) το πένθος για τον νεκρό, η τελετή της ταφής
  4. η συγγένεια εξ αγχιστείας

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.