κατακράτηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κατακράτηση	οι	κατακρατήσεις
γενική	της	κατακράτησης*	των	κατακρατήσεων
αιτιατική	την	κατακράτηση	τις	κατακρατήσεις
κλητική		κατακράτηση		κατακρατήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, κατακρατήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

κατακράτηση < ελληνιστική κοινή κατακράτησις < αρχαία ελληνική κατακρατέω ((σημασιολογικό δάνειο) γαλλική détention / rétention[1] [2])

κατακράτηση θηλυκό

η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του κατακρατώ
1. (νομικός όρος) η κατοχή με παράνομο τρόπο κάποιου πράγματος που δεν μου ανήκει και η μη απόδοσή του
2. (νομικός όρος) η επιβολή περιορισμών ή φυλάκισης
3. η συγκράτηση διαφόρων ουσιών, χωρίς τη δυνατότητα αποβολής τους

κατακράτηση

κατακράτηση - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
κατακράτηση - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.