καλαμπαλίκι

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το καλαμπαλίκι τα καλαμπαλίκια
      γενική — —
    αιτιατική το καλαμπαλίκι τα καλαμπαλίκια
     κλητική καλαμπαλίκι καλαμπαλίκια
Η κατάληξη του πληθυντικού -ια προφέρεται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «παιδάκι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καλαμπαλίκι < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική καλαμπαλίκι < οθωμανική τουρκική قالابالق (συνωστισμός, > τουρκική kalabalık) < θέμα από την αραβική غَلَبَة (γalaba, ?)→ λείπει η μετάφραση (< ρίζα غ ل ب‎ (ḡ-l-b)) + ـلق (-lık)

Προφορά
ΔΦΑ : /ka.la.baˈli.ci/
τυπογραφικός συλλαβισμός : κα‐λα‐μπα‐λί‐κι

Ουσιαστικό

καλαμπαλίκι ουδέτερο (συχνά στον πληθυντικό)

  1. θόρυβος που προκαλείται από το συγκεντρωμένο πλήθος
    ≈ συνώνυμα: οχλαγωγία, οχλοβοή, φασαρία, χάβρα
  2. (αργκό) το αρχίδι, ο όρχις
  3. (στον πληθυντικό) → δείτε καλαμπαλίκια
    1. σωρός ευτελών αντικειμένων
      ≈ συνώνυμα: συμπράγκαλα, τσουμπλέκια
    2. όρχεις
      ≈ συνώνυμα: αχαμνά, αμελέτητα, μαλακά
  4. πρώιμη νεοελληνική πλήθος, → δείτε το μεσαιωνικό καλαμπαλίκι
  • (ιδιωματικό: Κρήτη) χαλαμπαλίκι, χαλαμπαλίκια και ο τύπος καλαπαλούκι

Μεταφράσεις
    καλαμπαλίκι

Πηγές


Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

καλαμπαλίκι < (άμεσο δάνειο) οθωμανική τουρκική قالابالق (συνωστισμός) → και δείτε περισσότερα στο νεοελληνικό καλαμπαλίκι

Ουσιαστικό

καλαμπαλίκι ουδέτερο

  1. πλήθος
  2. (όψιμη μεσαιωνική, στον Somavera) η σύγχυση [1]

Αναφορές
  1. σελ. 156 1ου μέρους - Somavera, Alessio da / Ἀλέξιος ὁ Σουμαβέραιος (1709), Θησαυρός της ρωμαϊκής και της φραγκικής γλώσσας. Στο Παρίτζι:Από την τυπογραφίαν του Μιχαήλ Γκινιάρδ, ͵αψ΄ θ΄. Τesoro della lingua greca-volgare ed italiana. Parigi:Appresso Michele Guignard, M.DCC.IX. @anemi

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.