κακοτεχνία

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η κακοτεχνία οι κακοτεχνίες
      γενική της κακοτεχνίας των κακοτεχνιών
    αιτιατική την κακοτεχνία τις κακοτεχνίες
     κλητική κακοτεχνία κακοτεχνίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κακοτεχνία < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή κακοτεχνία < αρχαία ελληνική κακοτεχνία (δόλος, αδίκημα) < κακότεχνος < (κακός) κακο- + τέχνη

Προφορά
ΔΦΑ : /ka.ko.teˈxni.a/
τυπογραφικός συλλαβισμός : κα‐κο‐τε‐χνί‐α

Ουσιαστικό

κακοτεχνία θηλυκό

  1. η ιδιότητα του κακότεχνου, η έλλειψη καλού γούστου ή επιδεξιότητας κατά την κατασκευή ενός έργου
  2. δυσλειτουργία ή ελάττωμα που εμφανίζει μια κατασκευή

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    κακοτεχνία


Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ κακοτεχνίᾱ αἱ κακοτεχνίαι
      γενική τῆς κακοτεχνίᾱς τῶν κακοτεχνιῶν
      δοτική τῇ κακοτεχνίᾳ ταῖς κακοτεχνίαις
    αιτιατική τὴν κακοτεχνίᾱν τὰς κακοτεχνίᾱς
     κλητική ὦ! κακοτεχνίᾱ κακοτεχνίαι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  κακοτεχνίᾱ
γεν-δοτ τοῖν  κακοτεχνίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κακοτεχνία < κακότεχν(ος) + -ία < (κακός) κακο- + τέχνη

Ουσιαστικό

κᾰκοτεχνία θηλυκό

  1. δόλος
  2. (νομικός όρος) αδίκημα
  3. (ελληνιστική κοινή) κακοτεχνία

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.