ετερόκλητος

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός      
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική ο ετερόκλητος η ετερόκλητη το ετερόκλητο
      γενική του ετερόκλητου της ετερόκλητης του ετερόκλητου
    αιτιατική τον ετερόκλητο την ετερόκλητη το ετερόκλητο
     κλητική ετερόκλητε ετερόκλητη ετερόκλητο
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική οι ετερόκλητοι οι ετερόκλητες τα ετερόκλητα
      γενική των ετερόκλητων των ετερόκλητων των ετερόκλητων
    αιτιατική τους ετερόκλητους τις ετερόκλητες τα ετερόκλητα
     κλητική ετερόκλητοι ετερόκλητες ετερόκλητα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ετερόκλητος < λόγιο ενδογενές δάνειο: γαλλική hétéroclite στη νεότερη σημασία της < ελληνιστική κοινή ἑτερόκλιτος (αντιδάνειο) < ἕτερος + κλίνω. Η γαλλική λέξη μεταγράφτηκε με ήτα, με την εσφαλμένη υπόθεση ότι προερχόταν από το καλέω, καλῶ (κλῆσις).[1][2] Η ορθογραφία αυτή παγιώθηκε.

Προφορά
ΔΦΑ : /e.teˈɾo.kli.tos/
ομόηχο: ετερόκλιτος

Επίθετο

ετερόκλητος, -η, -ο

  • ο αποτελούμενος από ανομοιογενή στοιχεία
    ↪είχαν προσκαλέσει ένα ετερόκλητο μείγμα ανθρώπων, αλλά τελικά, γίναμε μια συντροφιά και περάσαμε πολύ ωραία

Συνώνυμα

Αντώνυμα

Μεταφράσεις
    ετερόκλητος

Αναφορές
  1. ετερόκλητος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
  2. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
  3. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.