επιμήκης

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός      
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική ο/η επιμήκης το επίμηκες
      γενική του/της επιμήκους* του επιμήκους
    αιτιατική τον/την επιμήκη το επίμηκες
     κλητική επιμήκη επίμηκες
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική οι επιμήκεις τα επιμήκη
      γενική των επιμήκων των επιμήκων
    αιτιατική τους/τις επιμήκεις τα επιμήκη
     κλητική επιμήκεις επιμήκη
* Και προφορικός τύπος σε -η στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνήθης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

επιμήκης < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐπιμήκης < ἐπί + μῆκ(ος) + -ης. Συγχρονικά αναλύεται σε επι- + μήκ(ος) + -ης

Προφορά
ΔΦΑ : /e.piˈmi.cis/
τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐πι‐μή‐κης
ομόηχο: επιμήκεις

Επίθετο

επιμήκης, -ης, επίμηκες

  1. (λόγιο) αυτός που είναι μακρύς και στενός, με μήκος μεγαλύτερο από το πλάτος
    ※  19ος αιώνας (και στην καθαρεύουσα: ἐπιμήκης) Δημήτριος Βικέλας, Λουκής Λάρας, Α, 1879 [μεταγραφή σε μονοτονικό]
    Έξωθεν τείχοι υψηλοί και στερεοί, εν τω μέσω αυλή ύπαιθρος, τετράγωνος ή επιμήκης, επί της αυλής αι θύραι και τα παράθυρα των αποθηκών και των οικημάτων, η δε συγκοινωνία μετά του έξω κόσμου διά πύλης σιδηράς κλεισμένης την νύκτα.

Συνώνυμα

Συγγενικά

→ και δείτε τις λέξεις επί και μήκος

Μεταφράσεις
    επιμήκης

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.