εξιλασμός

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο εξιλασμός οι εξιλασμοί
      γενική του εξιλασμού των εξιλασμών
    αιτιατική τον εξιλασμό τους εξιλασμούς
     κλητική εξιλασμέ εξιλασμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εξιλασμός < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἐξιλασμός < αρχαία ελληνική ἐξιλάσκομαι. Συγχρονικά αναλύεται σε εξ- + ιλασμός. → δείτε τη λέξη ιλαρός

Προφορά
ΔΦΑ : /e.ksi.laˈzmos/
τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐ξι‐λα‐σμός
παλιότερος συλλαβισμός : εξ‐ι‐λα‐σμός

Ουσιαστικό

εξιλασμός αρσενικό

  1. η συγκράτηση της οργής κάποιου και συνακόλουθη καταπράυνσή του
    ≈ συνώνυμα: εξευμενισμός
  2. η απόσπαση συγγνώμη]ς με την άμβλυνση του θυμού κάποιου
    ≈ συνώνυμα: συγχώρεση

Συνώνυμα

Εκφράσεις

Συγγενικά

→ και δείτε τη λέξη ιλαρός

Μεταφράσεις
    εξιλασμός

→ δείτε τη λέξη εξιλέωση

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.