δημότης

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο δημότης οι δημότες
      γενική του δημότη των δημοτών
    αιτιατική τον δημότη τους δημότες
     κλητική δημότη δημότες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δημότης < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική δημότης [1]

Προφορά
ΔΦΑ : /ðiˈmo.tis/
τυπογραφικός συλλαβισμός : δη‐μό‐της
ομόηχο: δημότις

Ουσιαστικό

δημότης αρσενικό (θηλυκό δημότισσα, λόγιο:[2] δημότις)

Συγγενικά

→ και δείτε τη λέξη δήμος

Μεταφράσεις
    δημότης

Αναφορές
  1. δημότης - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
  2. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)


Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ δημότης οἱ δημόται
      γενική τοῦ δημότου τῶν δημοτῶν
      δοτική τῷ δημότῃ τοῖς δημόταις
    αιτιατική τὸν δημότην τοὺς δημότᾱς
     κλητική ὦ! δημότᾰ δημόται
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  δημότᾱ
γεν-δοτ τοῖν  δημόταιν
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'τοξότης' όπως «τοξότης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δημότης < δῆμο(ς) + -της [1]

Ουσιαστικό

δημότης αρσενικό (θηλυκό δημότις)

  1. άνθρωπος του λαού, ένας κοινός άνθρωπος
  2. ιδιώτης
  3. συμπολίτης
  4. αυτός που ήταν εγγεγραμμένος στα μητρώα ενός δήμου της αρχαίας Αθήνας
  • δωρικός τύπος : δᾱμότας, δαμέτας

Συγγενικά

→ και δείτε τη λέξη δῆμος

Αναφορές
  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.