βύσμα

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το βύσμα τα βύσματα
      γενική του βύσματος των βυσμάτων
    αιτιατική το βύσμα τα βύσματα
     κλητική βύσμα βύσματα
Κατηγορία όπως «κύμα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βύσμα < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική βύσμα (βούλωμα)[1] < βύω

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈvi.zma/
τυπογραφικός συλλαβισμός : βύ‐σμα
βύσμα συσκευής ήχου

Ουσιαστικό

βύσμα ουδέτερο

  1. (ηλεκτρολογία) αρσενική υποδοχή λήψης ρεύματος
    ≈ συνώνυμα: φις, ρευματολήπτης
  2. κομμάτι από κάποιο υλικό (π.χ. ξύλο ή πλαστικό) που χρησιμοποιείται για να βουλλώνει τρύπες ή άλλα ανοίγματα
  3. (ιατρική) κυψελίδα που έχει συσσωρευτεί στον έξω ακουστικό πόρο του αφτιού κι εμποδίζει να φτάσει ο ήχος στον υμένα του τύμπανου
  4. (ιατρική) πώμα από γάζα και βαμβάκι, με το οποίο καλύπτονται σημεία ή κοιλότητες του σώματος που αιμορραγούν
  5. (αργκό, ιδίως στρατωτική) πρόσωπο που μπορεί να ασκεί επίδραση σε αποφάσεις ή εξελίξεις υπέρ ενός άλλου ατόμου ή ομάδας ατόμων

Συγγενικά

στρατιωτική αργκό:

  • βυσματίας
  • βυσματικός
  • βυσματούχος
  • βυσμάτωμα
  • βυσματωμένος
  • βυσματώνω
  • βυσματωτός

Μεταφράσεις
    βύσμα

Αναφορές
  1. βύσμα - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας


Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
βῠσματ-
ονομαστική τὸ βύσμᾰ τὰ βύσμᾰτᾰ
      γενική τοῦ βύσμᾰτος τῶν βυσμᾰ́των
      δοτική τῷ βύσμᾰτῐ τοῖς βύσμᾰσῐ(ν)
    αιτιατική τὸ βύσμᾰ τὰ βύσμᾰτᾰ
     κλητική ὦ! βύσμᾰ βύσμᾰτᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  βύσμᾰτε
γεν-δοτ τοῖν  βυσμᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κτῆμα' όπως «κτῆμα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βύσμα < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

βύσμα, -ατος ουδέτερο

  1. απόφραξη, φράξιμο, βούλωμα, πώμα
    ※  5ος αιώνας πκε ⌘ Ἱπποκράτης, Γυναικεῖα, (De muliebribus), 3.222, p. 430 @scaife.perseus
    κείνη δὲ ἐξελοῦσα τὸ βύσμα, ἐς τὴν μήτρην ἐνθέσθαι· αὐτὴ δὲ εἰδήσει ὅκου δεῖ· ἔπειτα δὲ πιέζειν τῇ χειρὶ τὴν κύστιν, ἔστ’ ἂν τὸ πῦον ἐκρυῇ ἔξω πᾶν·
    ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοφάνης, Απόσπασμα 299, Απόσπασμα από κωμωδία αποδιδόμενη στον Αριστοφάνη, Ήρωες, @archive.org
    τρέχ' εἰς τὸν οἶνον ἀμφορέα κενὸν λαβὼν | τῶν ἔνδοθεν καὶ βύσμα καὶ γευστήριον, | κἄπειτα μίσθου σαυτὸν ἀμφορεαφορεῖν.
    ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοφάνης, Απόσπασμα 24, Απόσπασμα από κωμωδία αποδιδόμενη στον Αριστοφάνη, Αμφιάραος, @archive.org
    πόθεν ἂν λάβοιμι βύσμα τῷ πρωκτῷ φλέων;
  2. (ιατρική) φυτικές ίνες, που χρησιμοποιούνται στην ιατρική
    ※  5ος αιώνας πκε ⌘ Ἱπποκράτης, Γυναικεῖα, (De muliebribus), 2.114, @scaife.perseus
    πρωῒ δὲ πῦρ πολλὸν κατακαύσας, ἐπιτιθέναι· καὶ φλόμου βύσματα ἀπὸ ἐλαιηρῶν κεραμίων, καὶ ἀπὸ τοῦ κνάφου τῶν κναφέων ξύμμισγε καθαρσίων, καὶ τοῦ καρποῦ τοῦ ὄφιος·

Συγγενικά

Συνώνυμα
  • βύστρα

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.