βδέλλα

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η βδέλλα οι βδέλλες
      γενική της βδέλλας των βδελλών
    αιτιατική τη βδέλλα τις βδέλλες
     κλητική βδέλλα βδέλλες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βδέλλα < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική βδέλλα, ομόρριζο με το ρήμα βδάλλω (απομυζώ, βυζαίνω). Δε σχετίζεται με το βδέλυγμα. [1]

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈvðe.la/
τυπογραφικός συλλαβισμός : βδέλ‐λα

Ουσιαστικό

βδέλλα θηλυκό

  1. (ιχθυολογία) μικρό σκουληκάκι που ζει προσκολλημένο σε άλλα ζώα (συνήθως θηλαστικά) και τρέφεται πίνοντας αίμα. Ανάλογα με τη ράτσα, ζει σε γλυκό η αλμυρό νερό.
  2. (μεταφορικά) κάποιος που επιβάλλει αδιάκριτα την παρουσία του ή που ζει εις βάρος κάποιου άλλου

Μεταφράσεις
    βδέλλα

Αναφορές
  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.


Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ βδέλλᾰ αἱ βδέλλαι
      γενική τῆς βδέλλης τῶν βδελλῶν
      δοτική τῇ βδέλλῃ ταῖς βδέλλαις
    αιτιατική τὴν βδέλλᾰν τὰς βδέλλᾱς
     κλητική ὦ! βδέλλᾰ βδέλλαι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  βδέλλᾱ
γεν-δοτ τοῖν  βδέλλαιν
1η κλίση, ομάδα 'γλῶσσα', Κατηγορία 'δόξα' όπως «δόξα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βδέλλα < *βδελ-jα < ομόρριζο του βδάλλω (απομυζώ, βυζαίνω)

Ουσιαστικό

βδέλλα θηλυκό

  1. η βδέλλα
  2. (ελληνιστική σημασία) παρασιτικό ψάρι (οικογένεια Petromyzontidae) με στόμα που προσκολλάται στο θύμα του σαν βεντούζα και το απομυζά (→ δείτε τη λέξη Lamprey στην αγγλική Βικιπαίδεια)
    ≈ συνώνυμα: βδέλλιον

Συγγενικά
  • βδάλλω
  • βδάλσις
  • βδελλίζω
  • βδελλολάρυγξ

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.