αήθης

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός      
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική ο/η αήθης το άηθες
      γενική του/της αήθους* του αήθους
    αιτιατική τον/την αήθη το άηθες
     κλητική αήθη άηθες
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική οι αήθεις τα αήθη
      γενική των αήθων των αήθων
    αιτιατική τους/τις αήθεις τα αήθη
     κλητική αήθεις αήθη
* Και προφορικός τύπος σε -η στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνήθης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

αήθης < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀήθης < ἀ- (στερητικό) + ἦθ(ος) + -ης

Προφορά
ΔΦΑ : /aˈi.θis/
τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐ή‐θης
ομόηχο: αήθεις

Επίθετο

αήθης, -ης, άηθες

  • χωρίς ήθος. Βαρύς χαρακτηρισμός για επιθετική, προσβλητική ενέργεια
    ↪ αήθης επίθεση, αήθης συμπεριφορά, αήθης παραπληροφόρηση
    ↪ Θεωρώ άηθες αυτό που έκανες.

Συνώνυμα

Αντώνυμα

Μεταφράσεις
    αήθης

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.