άτομο

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το άτομο τα άτομα
      γενική του ατόμου των ατόμων
    αιτιατική το άτομο τα άτομα
     κλητική άτομο άτομα
Κατηγορία όπως «άτομο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

άτομο < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἄτομον, ουδέτερο του επιθέτου ἄτομος < ἀ- στερητικό + τέμνω (αυτός που δεν μπορεί να διαιρεθεί)

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈa.to.mo/
τυπογραφικός συλλαβισμός : ά‐το‐μο

Ουσιαστικό

άτομο ουδέτερο

  1. ένας μεμονωμένος άνθρωπος, ένα πρόσωπο
    ↪ οι συνέπειες ενός φαινομένου για το άτομο και την κοινωνία
    ≠ αντώνυμα: σύνολο, συλλογικότητα, κοινωνία
  2. (ειρωνικά)
    Ρε το άτομο!, τι μας είπε πάλι!
  3. (χημεία) η ελάχιστη μονάδα ενός χημικού στοιχείου
    ↪ το μόριο του νερού αποτελείται από δύο άτομα υδρογόνου και ένα άτομο οξυγόνου

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    πρόσωπο
    άτομο (φυσικές επιστήμες), λογική

Αναφορές
  1. άτομο - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.