άκρο

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το άκρο τα άκρα
      γενική του άκρου των άκρων
    αιτιατική το άκρο τα άκρα
     κλητική άκρο άκρα
Κατηγορία όπως «πεύκο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

άκρο < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἄκρον[1] < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του: ἄκρος < από κοινή ρίζα -ακ- με "αἰχμή" κ.α. λέξεις που σημαίνουν προεξοχή

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈa.kɾo/
τυπογραφικός συλλαβισμός : ά‐κρο

Ουσιαστικό

άκρο ουδέτερο

  1. το τελευταίο σημείο, το έσχατο σημείο
    ↪ μη με οδηγείς στα άκρα (σε σημείο που υπερβαίνει τα όρια της υπομονής μου)
  2. ένα από τα τέσσερα ακραία μέλη του σώματος, δηλαδή τα χέρια ή τα πόδια
    ↪ τραυματίσθηκε σοβαρά στα κάτω άκρα
  3. (συνήθως στον πληθυντικό) η υπερβολή, το εξωπραγματικό, το ακραίο σημείο
    ↪ Ο Κώστας είναι τύπος των άκρων, θα μας δημιουργήσει πρόβλημα (έχει ακραίες επιλογές ή συμπεριφορές)

Συνώνυμα

Σημειώσεις
  • η χρήση του στον ενικό σαν ακραίο σημείο σήμερα έχει σχεδόν αντικατασταθεί από το άκρη

Μεταφράσεις
    το τελευταίο σημείο
    μέλη του σώματος

Αναφορές
  1. άκρο - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.