-ίατρος

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο/η -ίατρος οι -ίατροι
      γενική του/της -ίατρου των -ίατρων
    αιτιατική τον/τη(ν) -ίατρο τους/τις -ίατρους
     κλητική -ίατρε -ίατροι
Κατηγορία όπως «ζωγράφος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

-ίατρος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή -ίατρος και (λόγιο δάνειο) γαλλική -iatre[1]

Επίθημα

-ίατρος αρσενικό ή θηλυκό

β' συνθετικό λέξεων που δηλώνουν:
  1. γιατρό με συγκεκριμένη ιδιότητα
  2. την ιεραρχική θέση ενός γιατρού

Παράγωγα

Αναφορές
  1. "-ίατρος" - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.