παιδίατρος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	παιδίατρος	οι	παιδίατροι
γενική	του/της του	παιδιάτρου παιδίατρου	των	παιδιάτρων & παιδίατρων
αιτιατική	τον/την	παιδίατρο	τους/τις τους	παιδιάτρους παιδίατρους
κλητική		παιδίατρε		παιδίατροι
Ο δεύτερος τύπος της γενικής ενικού και αιτιατικής πληθυντικού, μόνο για το αρσενικό.
Κατηγορία όπως «βιομήχανος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

παιδίατρος < γαλλική pédiatre < pédiatr(ie). Μορφολογικά αναλύεται σε παιδ(ί) + -ίατρος

παιδίατρος αρσενικό ή θηλυκό

→ και δείτε τις λέξεις παιδί και ιατρός

παιδίατρος

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.