ἀγνώμων

Αρχαία ελληνικά (grc)
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ἀγνωμον-
ονομαστική ὁ/ἡ ἀγνώμων τὸ ἄγνωμον
      γενική τοῦ/τῆς ἀγνώμονος τοῦ ἀγνώμονος
      δοτική τῷ/τῇ ἀγνώμονῐ τῷ ἀγνώμονῐ
    αιτιατική τὸν/τὴν ἀγνώμονᾰ τὸ ἄγνωμον
     κλητική ὦ! ἄγνωμον ἄγνωμον
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ ἀγνώμονες τὰ ἀγνώμονᾰ
      γενική τῶν ἀγνωμόνων τῶν ἀγνωμόνων
      δοτική τοῖς/ταῖς ἀγνώμοσῐ(ν) τοῖς ἀγνώμοσῐ(ν)
    αιτιατική τοὺς/τὰς ἀγνώμονᾰς τὰ ἀγνώμονᾰ
     κλητική ὦ! ἀγνώμονες ἀγνώμονᾰ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ ἀγνώμονε τὼ ἀγνώμονε
      γεν-δοτ τοῖν ἀγνωμόνοιν τοῖν ἀγνωμόνοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'εὐδαίμων' όπως «εὐδαίμων» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἀγνώμων < ἀ- στερητικό + -γνώμων < γνώμ(η) + -ων

Επίθετο

ἀγνώμων, ἀγνώμων, ἄγνωμον, υπερθετικός :  ἀγνωμονέστατος

  1. απερίσκεπτος, ανόητος
  2. ισχυρογνώμων
  3. παράτολμος
  4. αυθάδης
  5. σκληρόκαρδος
  6. που δεν γνωρίζει, που αγνοεί
  7. (για άλογα) που δεν έχει δόντια, απ’ τα οποία να φαίνεται η ηλικία του

Παράγωγα
  • ἀγνωμόνως (επίρρημα)

Συγγενικά

→ και δείτε τη λέξη γνώμη

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.