φούντα

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η φούντα οι φούντες
      γενική της φούντας των (φουντών)
    αιτιατική τη φούντα τις φούντες
     κλητική φούντα φούντες
Κατηγορία όπως «νότα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φούντα < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή φοῦνδα (που προφερόταν με [nd]) < λατινική funda (σφεντόνα, δίχτυ)[1] < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *sp(h)end-

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈfun.da/
τυπογραφικός συλλαβισμός : φού‐ντα

Ουσιαστικό

φούντα θηλυκό

  1. σύνολο φυσικών ή τεχνητών νημάτων με το ένα άκρο ενωμένο και το άλλο ελεύθερο
    ↪ φέσι με φούντα
  2. μικρό ανθισμένο κλαδί
    ↪ μια φούντα βασιλικός
  3. ακατέργαστη ινδική κάνναβη, χασίς

Εκφράσεις
  • δουλειές με φούντες

Υποκοριστικά

Συγγενικά
 ετυμολογικό πεδίο 
φούντα 

Μεταφράσεις
    σύνολο νημάτων
    ανθισμένο κλαδί
    κάνναβη

Αναφορές
  1. φούντα - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.