φλύαρος

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός      
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική ο φλύαρος η φλύαρη το φλύαρο
      γενική του φλύαρου της φλύαρης του φλύαρου
    αιτιατική τον φλύαρο τη φλύαρη το φλύαρο
     κλητική φλύαρε φλύαρη φλύαρο
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική οι φλύαροι οι φλύαρες τα φλύαρα
      γενική των φλύαρων των φλύαρων των φλύαρων
    αιτιατική τους φλύαρους τις φλύαρες τα φλύαρα
     κλητική φλύαροι φλύαρες φλύαρα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

φλύαρος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική φλύαρος

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈfli.a.ɾos/
τυπογραφικός συλλαβισμός : φλύ‐α‐ρος

Επίθετο

φλύαρος, -η, -ο

  • αυτός που αρέσκεται να μιλά διαρκώς, λέγοντας πολλά και ανούσια λόγια, που χρησιμοποιεί περιττά λόγια, που δεν μπορεί ή δε θέλει (εκείνη τη στιγμή ή γενικά) να διατυπώσει μια συνθετική ιδέα της σκέψης του
    ↪ Αποφεύγω να ανοίγω συζητήσεις μαζί τους, διότι είναι πολύ φλύαροι. Μιλάνε ασταμάτητα και σε κρατάνε εκεί, μαζί τους, μια ώρα μέχρι να τελειώσουν!
    ↪ Ο υπουργός ήταν σκόπιμα φλύαρος στη χτεσινή συνέντευξή του στους ανταποκριτές των εφημερίδων. Αερολογούσε σκόπιμα, επειδή δεν ήθελε να μπει στην ουσία των ερωτήσεων που του υπέβαλλαν οι δημοσιογράφοι

Συνώνυμα

Αντώνυμα

Συγγενικά
  • καταφλυαρώ
  • παραφλυαρώ
  • φλύαρα (επίρρημα)
  • φλυάρημα
  • φλυαρία
  • φλυαρίζω
  • φλυάρισμα
  • φλυαροκοπώ
  • φλυαρολογία
  • φλυαρολόγος
  • φλυαρώ

Μεταφράσεις
    φλύαρος

Πηγές

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

φλύαρος < → λείπει η ετυμολογία [1]

Επίθετο
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ/ἡ φλύαρος τὸ φλύαρον
      γενική τοῦ/τῆς φλυάρου τοῦ φλυάρου
      δοτική τῷ/τῇ φλυάρῳ τῷ φλυάρῳ
    αιτιατική τὸν/τὴν φλύαρον τὸ φλύαρον
     κλητική ὦ! φλύαρε φλύαρον
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ φλύαροι τὰ φλύαρᾰ
      γενική τῶν φλυάρων τῶν φλυάρων
      δοτική τοῖς/ταῖς φλυάροις τοῖς φλυάροις
    αιτιατική τοὺς/τὰς φλυάρους τὰ φλύαρᾰ
     κλητική ὦ! φλύαροι φλύαρᾰ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ φλυάρω τὼ φλυάρω
      γεν-δοτ τοῖν φλυάροιν τοῖν φλυάροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

φλύαρος, -ος, -ον, συγκριτικός : φλυαρότερος

  • ο ανόητος, αυτός που δεν έχει ουσία, ανούσιος
    ↪ ἡ φλύαρος φιλοσοφία
    ↪ ἡ φλύαρος γλῶττα
    ↪ ὁ φλύαρος λόγος

Ουσιαστικό

φλύαρος αρσενικό

  • η μωρολογία, η ανοησία
    ↪ αὗται γάρ τοι μόναι εἰσὶ θεαί, τἄλλα δὲ πάντ᾽ ἐστὶ φλύαρος : στην πραγματικότητα μόνον αυτές είναι θεές και όλα τα άλλα είναι φούμαρα (Αριστοφάνης, Νεφέλες, 365)
    ↪ πολλῶν φλυάρων : πολλών ανοησιών

Συγγενικά
  • (Χρειάζεται επεξεργασία)
  • φλυάρως : με ανόητο τρόπο (επίρρημα)

Πηγές
  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.