φαινόμενο

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το φαινόμενο τα φαινόμενα
      γενική του φαινομένου
& φαινόμενου		 των φαινομένων
    αιτιατική το φαινόμενο τα φαινόμενα
     κλητική φαινόμενο φαινόμενα
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φαινόμενο < από το ουδέτερο της μετοχής φαινόμενος του ρήματος φαίνομαι
(γεγονός, συμβάν) < (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική phénomène[1]

Προφορά
ΔΦΑ : /feˈno.me.no/
τυπογραφικός συλλαβισμός : φαι‐νό‐με‐νο

Ουσιαστικό

φαινόμενο ουδέτερο

  1. κάθε γεγονός, διεργασία, μεταβολή που παρατηρεί ο άνθρωπος στο φυσικό ή το κοινωνικό περιβάλλον ή τις ψυχοπνευματικές του εκδηλώσεις
    ↪ έκτακτα καιρικά φαινόμενα προανήγγειλε η μετεωρολογική υπηρεσία.
    ↪ η έξαρση της εγκληματικότητας είναι ένα φαινόμενο που απασχολεί τις αρχές.
    ↪ σήμερα θα μιλήσουμε για την έκθλιψη των φωνηέντων και άλλα παρόμοια γραμματικά φαινόμενα.
  2. κάτι το ασυνήθιστο, το εξαιρετικό
    ↪ Αυτό το παιδί είναι φαινόμενο. Σε ηλικία μόλις έξι ετών μιλάει τόσο καλά δύο ξένες γλώσσες.

Εκφράσεις
  • τα φαινόμενα απατούν: υπάρχει διαφορά σε αυτό που φαίνεται και σε αυτό που πραγματικά είναι
  • κατά τα φαινόμενα: απ' ό,τι φαίνεται

Συγγενικά

Πολυλεκτικοί όροι

Μεταφράσεις
    φαινόμενο

Αναφορές
  1. φαινόμενο - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.