τραβάω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

τραβάω < τραβ(ώ) + επίθημα -άω < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική τραβῶ < τραβίζω < ταυρίζω < αρχαία ελληνική ταῦρος[1] < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *táwros

Προφορά

ΔΦΑ : /tɾaˈva.o/
τυπογραφικός συλλαβισμός: τραβάω

Ρήμα

τραβάω/τραβώ, πρτ.: τραβούσα, στ.μέλλ.: θα τραβήξω, αόρ.: τράβηξα, παθ.φωνή: τραβιέμαι, μτχ.π.π.: τραβηγμένος

  1. (μεταβατικό) προσπαθώ να μετακινήσω κάτι προς το μέρος μου ασκώντας δύναμη είτε εξ επαφής είτε μέσω ενός σχοινιού, αλυσίδας κ.λπ
    τράβηξαν τη βάρκα έξω στη στεριά
    τον τραβούσε από το χέρι μέσα στη μέση του δρόμου
     συνώνυμα: έλκω, σύρω / σέρνω
  2. (μεταβατικό) υποφέρω
    έχω τραβήξει των παθών μου τον τάραχο μ' αυτό το παιδί
  3. (αμετάβατο) πηγαίνω
    άντε, τράβα τώρα... (άντε, πήγαινε τώρα...)
  4. (μεταβατικό) (αναφερόμενο σε υγρά) απορροφώ
    1. (συνεκδοχικά) (αμετάβατο) (για υγρά) μειώνεται η υγρασία μου, αυξάνεται η πυκνότητά μου, στεγνώνω

Εκφράσεις

  • του τραβάω ένα ξύλο, του τραβάω ένα γερό χέρι ξύλο δείτε την έκφραση: σπάω στο ξύλο
  • τι τραβώ, ο έρμος...
  • τραβάω το μαλλί (κάποιου)

Συγγενικά

Κλίση

Μεταφράσεις

Αναφορές

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.