ταῦρος

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ταῦρος	οἱ	ταῦροι
γενική	τοῦ	ταύρου	τῶν	ταύρων
δοτική	τῷ	ταύρῳ	τοῖς	ταύροις
αιτιατική	τὸν	ταῦρον	τοὺς	ταύρους
κλητική ὦ!		ταῦρε		ταῦροι
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ταύρω
γεν-δοτ	τοῖν		ταύροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «κῆπος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ταῦρος < → λείπει η ετυμολογία

ταῦρος, -ου αρσενικό

ταυρο- Αρχαίες ελληνικές λέξεις με πρόθημα ταυρο- στο Βικιλεξικό όπως ταυροφάγος, ταυρόκερως, ταυρέλαφος

και

ταῦρος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
ταῦρος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.