σύγκλινο

Νέα ελληνικά (el)

ΔΦΑ : /ˈsiŋ.ɡli.no/

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	σύγκλινο	τα	σύγκλινα
γενική	του	συγκλίνου & σύγκλινου	των	συγκλίνων
αιτιατική	το	σύγκλινο	τα	σύγκλινα
κλητική		σύγκλινο		σύγκλινα
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

σύγκλινο < (διαχρονικό δάνειο) καθαρεύουσα σύγκλινον, ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του ελληνιστικού σύγκλινος (ομόκλινος & συνδαιτημόνας σε συμπόσιο, συγκλίτης), λόγιο ενδογενές δάνειο: αγγλική syncline < αρχαία ελληνική σύν (σύγ-) + -κλινος < κλίνη (κρεβάτι) < κλίνω [1]

σύγκλινο ουδέτερο

(γεωλογία) η προς τα κάτω καμπή του εδάφους σε σημείο που τα πετρώματα είναι κυρτά

πτύχωση του εδάφος

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	σύγκλινο	τα	σύγκλινα
γενική	του	σύγκλινου	των	σύγκλινων
αιτιατική	το	σύγκλινο	τα	σύγκλινα
κλητική		σύγκλινο		σύγκλινα
Κατηγορία όπως «σίδερο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

σύγκλινο: → δείτε τη λέξη σύγγλινο

σύγκλινο ουδέτερο

είδος παστού χοιρινού

→ δείτε τη λέξη σύγγλινο

s.v. σύγκλινος - Πάπυρος–Λαρούς–Μπριτάννικα: Λεξικό της ελληνικής γλώσσας, αρχαίας - μεσαιωνικής - νέας, ερμηνευτικό - ετυμολογικό. Αθήνα: Πάπυρος, 1981‑1994, έκδοση: 2013.
σύγκλινο - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.