στάχυ

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το στάχυ τα στάχυα
      γενική του σταχυού των σταχυών
    αιτιατική το στάχυ τα στάχυα
     κλητική στάχυ στάχυα
Κατά τη Γραμματική Γυμνασίου (Χατζησαββίδη)
μετατρέπει στις άλλες πτώσεις το ύψιλον σε γιώτα
(σταχιού, στάχια, σταχιών). Δείτε και στάχι.
όπως «-υ ουδέτερα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά
Στάχυ

Ετυμολογία

στάχυ < όψιμη ελληνιστική κοινή στάχυον (ο πληθυντικός στάχυα στον Ησύχιο[1]) < υποκοριστικό για την αρχαία ελληνική στάχυς[2]

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈsta.çi/
τυπογραφικός συλλαβισμός : στά‐χυ

Ουσιαστικό

στάχυ ουδέτερο

  1. (βοτανική) το επάνω μέρος του βλαστού των δημητριακών που περιέχει τα σπέρματα
  2. ο βλαστός και το στάχυ μαζί
    ↪ ήταν ένα χωράφι με στάχυα
  3. (βοτανική) η ταξιανθία στάχυς

Συγγενικά

Σύνθετα

Μεταφράσεις
    στάχυ

Αναφορές
  1. πέτα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
  2. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.