σιγαστήρας

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο σιγαστήρας οι σιγαστήρες
      γενική του σιγαστήρα των σιγαστήρων
    αιτιατική τον σιγαστήρα τους σιγαστήρες
     κλητική σιγαστήρα σιγαστήρες
Κατηγορία όπως «αγώνας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σιγαστήρας < (διαχρονικό δάνειο) καθαρεύουσα σιγαστήρ < αρχαία ελληνική σιγάζω, σιγασ- + -τήρ > -τήρας από την αιτιατική ενικού «τὸν σιγαστῆρα»· μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική silencieux[1] (→ δείτε και σιλανσιέ) ή από την αγγλική silencer[2]

Προφορά
ΔΦΑ : /si.ɣaˈsti.ɾas/
τυπογραφικός συλλαβισμός : σι‐γα‐στή‐ρας

Ουσιαστικό

σιγαστήρας αρσενικό

Συνώνυμα

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    σιγαστήρας

Αναφορές
  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
  2. σιγαστήρας - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.