πτερόν

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	πτερόν	τὰ	πτερᾰ́
γενική	τοῦ	πτεροῦ	τῶν	πτερῶν
δοτική	τῷ	πτερῷ	τοῖς	πτεροῖς
αιτιατική	τὸ	πτερόν	τὰ	πτερᾰ́
κλητική ὦ!		πτερόν		πτερᾰ́
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πτερώ
γεν-δοτ	τοῖν		πτεροῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'φυτόν' όπως «φυτόν» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

πτερόν, ήδη ομηρικό < θέμα πτε- (μεταπτωτική βαθμίδα του πετ- πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *peth₂- όπως στο πέτομαι) + -ρόν. Συγγενή: κοινή νεοελληνική φτερό, αγγλική feather, γερμανική Feder.[1]

πτερόν ουδέτερο

θέμα πτε-

-πτερος Αρχαίες ελληνικές λέξεις με επίθημα -πτερος στο Βικιλεξικό

άλλα θέματα → δείτε πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *peth₂-

για θέμα πετα- δείτε πετάννυμι

φτερό - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

πτερόν - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
πτερόν - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.