πρόκριτος

Νέα ελληνικά (el)

 πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο πρόκριτος οι πρόκριτοι
      γενική του πρόκριτου
& προκρίτου
των πρόκριτων
& προκρίτων
    αιτιατική τον πρόκριτο τους πρόκριτους
& προκρίτους
     κλητική πρόκριτε πρόκριτοι
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πρόκριτος, λόγια λέξη < αρχαία ελληνική πρόκριτος < προκρίνω < πρό + κρίνω

Ουσιαστικό

πρόκριτος αρσενικό

  1. ο εκλεκτός, αυτός που έχει εκλεγεί ή αποφασιστεί πριν την τελική κρίση
  2. ο αιρετός τοπικός άρχοντας των χριστιανικών κοινοτήτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας
  3. ο ευγενικής καταγωγής τοπικός άρχων

Συνώνυμα

Συγγενικά

Μεταφράσεις



Αρχαία ελληνικά (grc)

Επίθετο

πρόκριτος, -ος, -ον

  • που τον έχουν επιλέξει, προτιμήσει· ιδίως για κάποιον που επιλέχθηκε σε προκαταρτική διαδικασία και συμπεριλαμβάνεται στον τελικό κατάλογο των υποψηφίων

Αναφορές

Henry Liddell - Robert Scott, A Greek English Lexicon, 7th Edition, 1883

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.