παράθεμα
Νέα ελληνικά (el)
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | το | παράθεμα | τα | παραθέματα |
| γενική | του | παραθέματος | των | παραθεμάτων |
| αιτιατική | το | παράθεμα | τα | παραθέματα |
| κλητική | παράθεμα | παραθέματα | ||
| Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
- παράθεμα < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή παράθεμα[1] < αρχαία ελληνική παρατίθημι < παρά + τίθημι
Προφορά
- ΔΦΑ : /paˈɾa.θe.ma/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : πα‐ρά‐θε‐μα
Ουσιαστικό
παράθεμα ουδέτερο
- αυτούσιο τμήμα κειμένου από βιβλίο ή άρθρο κάποιου συγγραφέα που παρατίθεται σε γραπτό κείμενο, με παραπομπή στην πηγή απ' όπου αντλήθηκε
- ※ Το πρώτο και κύριο ερώτημα που ετέθη όσον αφορά τη γνησιότητα του αποσπάσματος είναι αν πρόκειται για ένα κατά λέξη παράθεμα ή για παράφραση του Πορφύριου (Πλάτων : περιοδικό της Εταιρείας Ελλήνων Φιλολόγων, Βιβλιοπωλείον Σιδέρη, 1998, σελ. 28)
Μεταφράσεις
Αναφορές
- παράθεμα - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.