παράθεση

Νέα ελληνικά (el)

 πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η παράθεση οι παραθέσεις
      γενική της παράθεσης* των παραθέσεων
    αιτιατική την παράθεση τις παραθέσεις
     κλητική παράθεση παραθέσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, παραθέσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παράθεση < ελληνιστική κοινή παράθεσις < αρχαία ελληνική παρατίθημι < παρά + τίθημι (5. (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική apposition)

Ουσιαστικό

παράθεση θηλυκό

  1. η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του παραθέτω, η παρουσίαση κάποιων γεγονότων ή στοιχείων με διαδοχική σειρά
    παράθεση επιχειρημάτων
  2. η ενσωμάτωση σε κείμενο αποσπάσματος ενός άλλου κειμένου, ενός παραθέματος
  3. παραβολή, σύγκριση
  4. προσφορά
    παράθεση γεύματος
  5. (γραμματική) ομοιόπτωτος ονοματικός προσδιορισμός που δηλώνει μια γνωστή ιδιότητα του προσδιοριζόμενου ουσιαστικού
     δείτε τη λέξη επεξήγηση

Συγγενικά

Μεταφράσεις

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.