πίτσα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	πίτσα	οι	πίτσες
γενική	της	πίτσας		—
αιτιατική	την	πίτσα	τις	πίτσες
κλητική		πίτσα		πίτσες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

μια πίτσα

πίτσα < ναπολιτάνικη pizza < μεσαιωνική λατινική piz(z)a[1]

ΔΦΑ : /ˈpi.t͡sa/

πίτσα θηλυκό

(γαστρονομία) στρώμα ζύμης, συνήθως στρογγυλό, με διάφορα υλικά από πάνω, όπως τυρί, ντομάτα, ζαμπόν, μανιτάρια κ.λπ. ή ό,τι άλλο επιθυμείται, το οποίο ψήνεται στο φούρνο

πίτσα

Έχουν διατυπωθεί απόψεις (Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.) ότι προέρχεται από:
1. παλαιά άνω γερμανικά bizzo < πρωτογερμανική *bitô
2. υστερολατινικά picea, θηλυκό του piceus < λατινικά pix
3. μεσαιωνική ελληνική πίτα / πίττα

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.