νεωτερισμός

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο νεωτερισμός οι νεωτερισμοί
      γενική του νεωτερισμού των νεωτερισμών
    αιτιατική τον νεωτερισμό τους νεωτερισμούς
     κλητική νεωτερισμέ νεωτερισμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

νεωτερισμός < αρχαία ελληνική νεωτερισμός (2. (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική nouveauté)

Προφορά
ΔΦΑ : /ne.o.te.ɾiˈzmos/

Ουσιαστικό

νεωτερισμός αρσενικό

  1. η εισαγωγή και υιοθέτηση οποιουδήποτε καινούριου πράγματος (ιδέα, τρόπος συμπεριφοράς, τεχνική, προϊόν, μέθοδος κ.λπ.)
    ≈ συνώνυμα: καινοτομία, μοντερνισμός
    ≠ αντώνυμα: αναχρονισμός, συντηρητικότητα
  2. (ειδικότερα) η τάση που εμφανίζεται κάθε φορά στο χώρο της ένδυσης
    ≈ συνώνυμα: μόδα, συρμός
  3. πληθυντικός (συνεκδοχικά) κατάστημα με ρούχα
    ※  Ξαναπήγε στη βιτρίνα των νεωτερισμών και ξανακοίταξε το πουλόβερ. (Ελένη Λαδιά, Διαδρομή)

Μεταφράσεις
    νεωτερισμός
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.