μυστικός

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός      
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική ο μυστικός η μυστική το μυστικό
      γενική του μυστικού της μυστικής του μυστικού
    αιτιατική τον μυστικό τη μυστική το μυστικό
     κλητική μυστικέ μυστική μυστικό
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική οι μυστικοί οι μυστικές τα μυστικά
      γενική των μυστικών των μυστικών των μυστικών
    αιτιατική τους μυστικούς τις μυστικές τα μυστικά
     κλητική μυστικοί μυστικές μυστικά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

μυστικός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική μυστικός (σχετικός με τα μυστήρια) < μύστης

Προφορά
ΔΦΑ : /mi.stiˈkos/
τυπογραφικός συλλαβισμός : μυ‐στι‐κός

Επίθετο

μυστικός, -ή, -ό

  1. που είναι κρυφός, που δεν θέλουμε να τον μάθει ο κόσμος
  2. → δείτε και ουσιαστικοποιημένο  μυστικός
  3. (θρησκεία) οπαδός της μυστικής θεολογίας

Συνώνυμα

Αντώνυμα

Μεταφράσεις
    μυστικός

Ουσιαστικό

μυστικός αρσενικό

Πηγές


Αρχαία ελληνικά (grc)
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ μυστικός ἡ μυστική τὸ μυστικόν
      γενική τοῦ μυστικοῦ τῆς μυστικῆς τοῦ μυστικοῦ
      δοτική τῷ μυστικῷ τῇ μυστικῇ τῷ μυστικῷ
    αιτιατική τὸν μυστικόν τὴν μυστικήν τὸ μυστικόν
     κλητική ὦ! μυστικέ μυστική μυστικόν
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ μυστικοί αἱ μυστικαί τὰ μυστικᾰ́
      γενική τῶν μυστικῶν τῶν μυστικῶν τῶν μυστικῶν
      δοτική τοῖς μυστικοῖς ταῖς μυστικαῖς τοῖς μυστικοῖς
    αιτιατική τοὺς μυστικούς τὰς μυστικᾱ́ς τὰ μυστικᾰ́
     κλητική ὦ! μυστικοί μυστικαί μυστικᾰ́
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ μυστικώ τὼ μυστικᾱ́ τὼ μυστικώ
      γεν-δοτ τοῖν μυστικοῖν τοῖν μυστικαῖν τοῖν μυστικοῖν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'καλός' όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.