μάνητα

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η μάνητα οι μάνητες
      γενική της μάνητας —
    αιτιατική τη μάνητα τις μάνητες
     κλητική μάνητα μάνητες
Κατηγορία όπως «σάλπιγγα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μάνητα < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική μάνητα < αρχαία ελληνική μάνη,[1] μῆνις και μᾶνις ή από το μανία, όπως το άργητα[2] Αναλύεται σε μαν(ία) + -ητα

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈma.ni.ta/
τυπογραφικός συλλαβισμός : μά‐νη‐τα

Ουσιαστικό

μάνητα θηλυκό

Μεταφράσεις
    μάνητα

Αναφορές
  1. μάνητα - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
  2. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.


Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

μάνητα < μαν(ία) + -ητα

Ουσιαστικό

μάνητα θηλυκό

  1. οργή, θυμός
  2. μανία, λύσσα
  3. μίσος
  4. ερωτικό πάθος
  • μάνιτα

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.