κορφή

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η κορφή οι κορφές
      γενική της κορφής των κορφών
    αιτιατική την κορφή τις κορφές
     κλητική κορφή κορφές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κορφή < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική κορφή < αρχαία ελληνική κορυφή με συγκοπή του [i] ανάμεσα σε δύο σύμφωνα.[1] Δείτε και το νεοελληνικό κορυφή

Προφορά
ΔΦΑ : /koɾˈfi/
τυπογραφικός συλλαβισμός : κορ‐φή

Ουσιαστικό

κορφή θηλυκό

  1. (προφορικό) άλλη μορφή του κορυφή
  2. (ειδικότερα)
    1. η άκρη βλαστού όταν είναι τρυφερή
      ≈ συνώνυμα: κορφάδα
    2. ο αφρός στο επάνω μέρος
      → δείτε  το καϊμάκι, το αφρόγαλα

Εκφράσεις

Συγγενικά

→ και δείτε τη λέξη κορυφή

Μεταφράσεις
    κορφή

→ δείτε τις λέξεις κορυφή και κορφάδα

Αναφορές
  1. κορφή - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.