κομιστής

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο κομιστής οι κομιστές
      γενική του κομιστή των κομιστών
    αιτιατική τον κομιστή τους κομιστές
     κλητική κομιστή κομιστές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κομιστής < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική κομιστής < κομίζω κομισ- + -τής

Προφορά
ΔΦΑ : /ko.miˈstis/
τυπογραφικός συλλαβισμός : κο‐μι‐στής

Ουσιαστικό

κομιστής αρσενικό (θηλυκό κομίστρια)

  1. αυτός που φέρνει, κομίζει κάτι[1]
    ↪ κομιστής επιστολής, σημειώματος
    ↪ κομιστής χαρμόσυνων ειδήσεων
  2. (νομικός όρος) κάτοχος χρεογράφου που μπορεί να απαιτήσει από τον εκδότη την πληρωμή του αναγραφόμενου ποσού στον αποδέκτη, με την επίδειξή του[2]
    ↪ κομιστής μιας συναλλαγματικής
    ↪ Ο κομιστής ενός χρεογράφου μπορεί να είναι τρίτο πρόσωπο, να μην είναι ο αποδέκτης.

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    κομιστής


Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

κομιστής < κομίζω κομισ- + -τής

Ουσιαστικό

κομιστής αρσενικό

  1. αυτός που φροντίζει
  2. αυτός που μεταφέρει, ο κομιστής όπως στα νέα ελληνικά

Συγγενικά
  • κομιστήρ
  • → και δείτε τη λέξη κομίζω

Πηγές
  1. κομιστής - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
  2. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.