κήνσορας

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο κήνσορας οι κήνσορες
      γενική του κήνσορα των κηνσόρων
    αιτιατική τον κήνσορα τους κήνσορες
     κλητική κήνσορα κήνσορες
Κατηγορία όπως «φύλακας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κήνσορας < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή κήνσωρ από την αιτιατική τὸν κήνσορα[1] < λατινική censor < censeo < πρωτοϊταλική *kensēō < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *ḱn̥s-é-ti / *ḱn̥s-eyé-ti < *ḱens- (αναγγέλλω)

Προφορά
ΔΦΑ : /cin.so.ɾas/
τυπογραφικός συλλαβισμός : κήν‐σο‐ρας

Ουσιαστικό

κήνσορας αρσενικό

  1. (ιστορία) αξιωματούχος της αρχαίας ρωμαϊκής πολιτείας με καθήκον την εκτίμηση της περιουσίας των Ρωμαίων πολιτών, η μίσθωση των δημοσίων προσόδων και ο ηθικός έλεγχος των πολιτών
  2. (μεταφορικά, λόγιο) ηθικολόγος

Συνώνυμα

Μεταφράσεις
    κήνσορας

Αναφορές
  1. κήνσορας - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.