κήνσωρ

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ κήνσωρ οἱ κήνσορες
      γενική τοῦ κήνσορος τῶν κηνσόρων
      δοτική τῷ κήνσορῐ τοῖς κήνσορσῐ(ν)
    αιτιατική τὸν κήνσορᾰ τοὺς κήνσορᾰς
     κλητική ὦ! κῆνσορ κήνσορες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  κήνσορε
γεν-δοτ τοῖν  κηνσόροιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κτήτωρ' όπως «κτήτωρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κήνσωρ < (άμεσο δάνειο) λατινική censor, -oris

Ουσιαστικό

κήνσωρ, -ορος αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.